Bob Bonies (1937) kan worden gezien als een opvolger van De Stijl-beweging. In zijn werk concentreert hij zich op de vraag hoever je kunt gaan met beperken en reduceren zonder dat dit ten koste gaat van de spanning in het beeld. Bonies beperkt zich tot beeldtaal en in kleurkeuze: hij gebruikt uitsluitend de primaire kleuren plus groen en wit.